Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «جهان نيوز»
2024-04-29@16:20:34 GMT

خانم کوچیک «پس از باران» سکوتش را شکست!

تاریخ انتشار: ۱۶ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۴۴۴۸۸۴

خانم کوچیک «پس از باران» سکوتش را شکست!

به گزارش جهان نيوز، نگاه معصومانه‎اش در نقش دختر ساده روستایی به دل مخاطبان تلویزیونی نشست، آنقدر که بارها با سرنوشت تلخش همراه شدند و با اشک‎هایش گریستند.

با بازی‎های تاثیرگذارش در چند مجموعه، محبوب مخاطبان سینما و تلویزیون شد اما بعد از مدتی تصمیم به سکوتی طولانی گرفت و خلوت‎گزینی را انتخاب کرد.

اکنون بعد از سال‎ها، مرجان محتشم روزه سکوت چند ساله‎اش را شکسته و از ناگفته‎ها می گوید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از شایعات بی اساس و حاشیه‎های دوری از عرصه تصویر...

شبکه آی‎فیلم، به بهانه پخش مجموعه تلویزیونی «پس از باران» با خانم مرجان محتشم، بازیگر نقش «خانم کوچیک» در این سریال، به صورت اختصاصی مصاحبه‎ای انجام داده است.

این گفت‎وگو اولین مصاحبه مرجان محتشم بعد از ۱۱ سال سکوت است.

با گذشت بیش از ۱۷ سال، هنوز سریال «پس از باران» و شخصیت‏هایش در دل مردم جای دارند. کمتر هموطنی را می توان سراغ گرفت که با شخصیت خانوم کوچیک همدردی نکرده باشد، با گذشت این همه سال و تکرار چندباره این سریال هنوز هم تماشای این سریال برای مردم جذابیت دارد. راز این ماندگاری را کجا باید جستجو کرد؟ شما چطور با این مجموعه همراه شدید؟
متن «پس از باران» مثل همه فیلمنامه‎هایی که در اختیار من قرار می گرفت کامل نبود و پایان کار از قبل مشخص نبود، البته شخصیت‌‎ها مشخص بودند. من از همان ابتدای کار بازیگری تصمیم گرفتم که گزیده‌کار و کم‎کار باشم؛ می خواستم برای دل خودم کار کنم. ابتدا مثل یک رمان، فیلمنامه را مطالعه کردم و توانستم با شخصیت خانم کوچیک ارتباط برقرار کنم. و بعد هم با تردیدهای بسیار زیاد حضور در مجموعه را پذیرفتم. کار در شهرستان و طولانی بودن پروژه بر تردیدهایم اضافه می کرد، اما پذیرفتم. از همان آغاز می دانستم چه من بازی کنم و چه بازی نکنم این شخصیت ماندگار می شود و با مردم ارتباطی خاص برقرار می کند. احساسم می گفت که کار به دل مردم می نشیند؛ اما در مورد خودم واینکه تا چه اندازه موفق بودم مردم باید قضاوت کنند.

برای بسیاری از مخاطبان سریال این سوال مطرح بود که واقعا شما اهل گیلان هستید که تا این حد خوب و باورپذیر در نقش یک دختر گیلکی صحبت کردید، چهره شما هم البته به مردم آن دیار شباهت داشت و نوع پوشش و گریم مناسب هم مزید علت بود...
بنده اصالتاً تهرانی هستم و پیش از حضور در این مجموعه شناخت چندانی راجع به زبان گیلکی نداشتم؛ البته در حین تولید سریال هم معلمی برای زبان گیلکی نداشتم! از ابتدای کار به من گفته بودند نیازی به داشتن لهجه نیست، مثل بقیه بازیگران... اما وقتی ضبط شروع شد گفتند حتما باید با لهجه گیلکی صحبت کنی (می خندد)؛ با این حال دست مرا باز گذاشتند و آقای سلطانی کارگردان محترم گفت توقع لهجه غلیظ گیلکی از من ندارند و فقط می خواهند گویش رقیقی باشد تا شخصیت خانم کوچیک بتواند با همه ارتباط برقرار کند. خودم خیلی سعی کردم این گویش تصنعی از کار در نیاید و به قول معروف توی ذوق کسی نزند و همه مخاطبان در هر شهر و دیاری بتوانند با این لهجه ارتباط برقرار کنند. اعتراف می کنم برایم مهم بود، وقتی بعد از سال‎ها این مجموعه پخش می شود مردم احساس خوبی داشته باشند. البته یکی دو بار در مورد یک واژه از زنده‎یاد ملک مطیعی سوال کردم، مابقی حاصل تلاش خودم بود و بس...

سریال «پس از باران» در ترسیم چهره‎ای واقعی از زن ایرانی موفق و حتی پیشرو بود، زنانی که در دورترین نقاط ایران در شهرها و روستاها زندگی می کنند، با مشکلات می جنگند، بار زندگی را بر دوش می کشند و حضور مهم و تاثیرگذاری در روابط اجتماعی و خانواده دارند...
به قول معروف جانا سخن از زبان ما می گویی... دقیقا همین طور است. اگر این شخصیت تا الان و حتی شاید سال‎ها بعد برای مردم باورپذیر است به همین دلیل بود. خانم کوچیک، زن تو سری خوری نیست؛ اگر چه حجب و حیا و بی غل و غشی روستایی جزیی از وجودش است اما با همان سادگی و پاکی پای آبرو و کیان خانواده‎اش ایستاد و با همه توان در صحنه حضور پیدا کرد. زنانی از این دست در اطراف ما فراوانند، شاید خیلی چیزها به اجبار زمان به آنها تحمیل شده باشد اما این زنان توانستند مصائب و مشکلات را مدیریت کنند. شخصیت خانوم کوچیک در پس از باران نادان نیست، دختری است که در عین معصومیت با طبیعت انس و الفتی خاص دارد، اهل شعر است، گذشت دارد اما جایی که باید قاطع باشد، هست و با ناراستی و نادرستی برخورد سختی دارد. لایه لایه شخصیت این آدم برای مردم جذاب است. اگر این شخصیت نادان و بی عرضه بود برای مردم جذابیتی نداشت.

به نظر می رسد این نشانه‎ها برای شما در انتخاب نقش مهم است. در سریال «ریحانه» که بعدها ساخته و پخش شد و اتفاقا از سریال‎های پرمخاطب و خوش‎ساخت سیما به شمار می رفت در نقش دختری بازی کردید که در عین پاکی و معصومیت جریان مهمی را مدیریت می کند. تصور می کنم ارائه تصویری درست از زنان و دختران ایرانی برای شما بسیار مهم است...
این نکته سنجی برای من جالب است. درکارهایی که نقشی ایفا کردم حتما با مطالعه و بررسی همراه بوده. در سریال «ریحانه» به درخواست خودم در نقش آسیه بازی کردم چون در عین سکوت و آرامش ذاتی، اتفاق‎های درستی را رقم می زند. خوشبختانه اهل خواندن، نوشتن و سکوت هستم و اینها به من در انتخاب و ایفای نقش یاری می رساند. زنانی اینگونه را می شناختم و برای بازی در این نقش‎ها انگیزه داشته و دارم. خیلی فیلمنامه‎ها بوده که دوست داشتم اما به دلیل روحیه خودم کار نکردم. معمولا فیلمنامه‎ها را ابتدا به صورت رمان می خوانم و اگر من را درگیر کند آن را می پذیرم. هرچند در بازیگری ادعایی ندارم اما شخصیت‎هایی را بازی کردم که در عین سکوت قوی و تاثیرگذارند.

با تمام این صحبت‎ها مردم دلتنگ شما هستند و دوست دارند مرجان محتشم را بار دیگر در جعبه تلویزیون و همینطور پرده سینما ببینند، غیبت طولانی و سکوت شما بازار شایعات را داغ کرده است، فکر نمی کنید که زمانش رسیده تا دلایل کم‎کاری و سکوت چندین ساله را برای علاقه‎مندان‎تان شفاف بگویید؟
خدا را شکر لطف مردم شامل حال من بوده و همیشه جویای احوال من هستند. روحیه خلوت‎گزینی من در کم‎کاری و غیبت طولانی مدتم بی تاثیر نبود. از سویی شایعات بی پایه و افرادی که متاسفانه از آب گل‎آلود ماهی می گیرند، دست به دست هم داد و باعث شد برای پرهیز از حاشیه‎ها سکوت کنم. از سال ۸۵ هیچ مصاحبه‎ای نداشتم تا به امروز که با شبکه آی‎فیلم گفت‎وگو کردم. در این مدت تاکید داشتم اگر حرفی ندارم باید سکوت کنم، اما این بازار مکاره دنیای مجازی باعث شد عده‎ای از زبان من حرف‎هایی بزنند که عاری از حقیقت بود و من از همین تریبون از مردم عذرخواهی و اعلام می کنم از سال ۹۱ درگیر مشکلات شخصی زیادی بودم، ابتدا پدرم را از دست دادم، مدت کوتاهی بعد دست اجل برادرم را از من گرفت و هشت ماه پیش هم مادرم به رحمت خدا رفت. این سال‎ها و روزهای سخت مرا تنها کرد وخودم را بی پشتوانه دیدم، از طرفی فرصت برای عده‎ای مهیا شد تا با شایعات بی اساس اسباب آزار و اذیت مرا مهیا کنند، با این حال مردم انقدر آگاه بودند که شایعات را باور نکنند و همیشه من را مورد لطف خود قرار دادند.

بازخوردهایی که از مردم می گیریم گویای این واقعیت است که مردم بی صبرانه بازگشت شما را به عرصه هنر را انتظار می کشند و دوست دارند شما را بار دیگر در عالم بازیگری موفق و پرکار ببینند. از سریال خاطره‎ انگیز «پس از باران» که این روزها از شبکه آی‎فیلم بازپخش می شود خاطره خاصی که برای مخاطبان ما جالب باشد، تعریف می کنید؟
همه کم و بیش از سختی‎های کار آگاهند و می دانند چه مراحل دشواری دارد. این سریال برای من پر از خاطرات تلخ و شیرین است. دختری که در کوه و جنگل زندگی بی پیرایه‎ای را تجربه می کند و بعد مجبور به ازدواج با خان آن دیار می شود. خُب این روایت‎ها به دنبال هم فیلمبرداری نشده، مثلا صبح قسمتی که از ارباب به شدت کتک خورده و آسیب دیده را باید بازی می کردم و عصر در حالی که هنوز در دل طبیعت شعر می خوانم و رویاهایم را با کوه و دشت و جنگل قسمت می کنم... حفظ حس این لحظات برای بازیگر بسیار دشوار است، به ویژه نقشی که تا این حد چالش حسی دارد. همه این‎ها وقتی پشت سر هم نیست هم سختی دارد و هم شیرینی. آب و هوای سرد زمستان و محلی که ما فیلمبرداری می کردیم و لوکیشن سریال که چقدر زیبا و دست نیافتنی بود، این‎ها دنیایی از خاطره است.

بازگشت به دنیای تصویر برایتان چه قدر مهم است؟
در حال حاضر تلاش می کنم آرامشم را به دست بیاورم و بعد از زخمی که با از دست دادن عزیزانم بر پیکرم نشسته بتوانم مثل سابق مقاوم باشم. اما دلم می خواهد نوشته‎هایم چاپ شود. زنده‎یاد علی معلم نازنین بارها از من خواست این نوشته‎ها را منتشر کنم که هربار این کار را به تاخیر انداختم اما فکر می کنم زمان آن رسیده تا با نوشته‎هایم با مردم سخن بگویم. شاید برای بازیگری نیاز به مجال دیگری دارم.
و حرف آخر...

وجودم سرشار از حس قدرشناسی نسبت به شبکه محترم آی‎فیلم است. از شما می خواهم که صدای مرا به گوش مردم برسانید، به خصوص آدم‎هایی مثل من که سایت و صفحه مجازی ندارند و متاسفانه عده‎ای در شبکه‎های اجتماعی از اسم امثال من سوء استفاده می کنند. شایعات بی پایه و اساس در مورد من کم نبوده، از ماجرای مهاجرت و حرف‎هایی از زبان من در مورد فساد در سینما و عرصه هنر و... همه را تکذیب می کنم. این حرف‎ها دروغی بیش نبوده و نیست. حق مردم دانستن حقیقت است. در این مجال اعلام می کنم فعالیتی در دنیای مجازی ندارم. همه تلاشم را می کنم که به زودی با مردم صحبت کنم و آنچه دوست دارند بدانند با آنها در میان بگذارم. می خواهم از طریق شبکه آی‎فیلم به مردم بگویم که به دلیل شرایط سختی که داشتم نتوانستم در خدمتشان باشم، امیدوارم به زودی فرصت دست بدهد تا بتوانم با مردم دیداری تازه کنم.

منبع: آی فیلم

منبع: جهان نيوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jahannews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جهان نيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۴۴۴۸۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حال موسیقی ایران خوب است

«به‌نظرم وضعیت موسیقی ما در حال بهبود است و البته این گفته من نیست و گفته خیلی از بزرگان حال حاضر موسیقی ایران است. » این بخشی از گفته‌های علیرضا طلیسچی، خواننده شناخته‌شده و پرطرفدار پاپ است که توانسته جایگاهش را با کنسرت‌هایی که برگزار می‌کند، تثبیت کند.

به گزارش ایسنا، به نقل از همشهری، تولید و پخش رئالیتی‌شوها، از «مافیا» گرفته تا «پدرخوانده»، در شبکه‌های نمایش خانگی داغ است و یکی از این برنامه‌ها که این‌روزها طرفداران قابل توجهی پیدا کرده، رئالیتی‌شو «زودیاک» است که با عنوان «شب‌های مافیا» بازی جذابی برای طرفدارانش پخش می‌کند. در این برنامه یک قاتل سریالی به نام زودیاک شهروندان و مافیای سیسیل را هدف قرار می‌دهد. در این برنامه محمد بحرانی نقش گرداننده بازی را بر عهده دارد.

 سریال «شب‌های مافیا: زودیاک» به کارگردانی محمدرضا رضائیان در سال‌۱۴۰۲ ساخته شده است. در فصل دوم این رئالیتی‌شو، فرزاد حسنی، دارا حیایی، جواد خواجوی، محیا دهقانی، متین ستوده، مجتبی شفیعی، علیرضا طلیسچی، سعید فتحی روشن، بهار قاسمی، مریم مؤمن، مهدی مهدی‌پور و امیرحسین هاشمی به هنرمندی پرداخته‌اند.
علیرضا طلیسچی یکی از خوانندگان شناخته‌شده و پرطرفدار پاپ است؛ خواننده‌ای که توانسته جایگاهش را با کنسرت‌هایی که برگزار می‌کند تثبیت کند. این خواننده پاپ که متولد۶۴ است، از میانه دهه۸۰ فعالیتش را به شکل رسمی آغاز کرد و تک‌آهنگ‌هایش طرفداران خاص خودش را دارد. طلیسچی در این گفت‌وگو از حضورش در برنامه «شب‌های مافیا» می‌گوید و در بخش‌های دیگری از این گفت‌وگو از وضعیت امروز موسیقی صحبت کرده است.

این روزها رئالیتی‌شوهای متنوعی در شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود. چطور شد که در برنامه «شب‌های مافیا: زودیاک» شرکت کردید؟

از طریق تیم تولید به برنامه دعوت شدم و علاقه داشتم که ببینم چطور می‌توانم در این سناریو بازی کنم. من قبلا هم در یک شو، مافیا بازی کرده بودم، اما به‌نظرم «زودیاک» شیک‌تر است و پیچیدگی‌هایش بازی را برای بیننده جذاب‌تر می‌کند.

خیلی‌ها به برد و باخت در یک مسابقه اهمیت می‌دهند. برد و باخت برای شما چطور بود؟

شرکت در این برنامه بیشتر برایم جنبه سرگرمی دارد. این‌طور نگاه می‌کنم که با یک گروه خوب دور هم هستیم و هدفمان این است که برای بیننده‌های برنامه لحظاتی حال خوب ایجاد ‌کنیم که امیدوارم به چنین نتیجه‌ای رسیده باشیم.

اخیرا در نمایش خانگی، محصولاتی در حوزه‌های مختلف ورزش، موسیقی، مذهبی و... تولید شده است. از نظر شما، تولید برنامه‌های حوزه موسیقی مثل «صداتو» چه تأثیری بر ارتباط بیشتر مردم با موسیقی دارد؟
ساخت برنامه‌های خوب در این حوزه به ارتباط بیشتر مردم با موسیقی کمک می‌کند، اما اینکه این برنامه‌ها بتواند هنرمند بسازد مبحث دیگری است، چون یک خواننده هرقدر هم تخصصی وارد یک حوزه بشود، تا جو کار و فعالیت حرفه‌ای در فضای تولید و صحنه را تجربه نکند، به موفقیت نمی‌رسد. از نظر من، ورود به عرصه خوانندگی و فضای حرفه‌ای موسیقی کاملا نیازمند تجربه این واقعیت است. تمام این مسابقاتی هم که اخیرا تولید و پخش شده یکی‌دو چهره را به فضای موسیقی معرفی کرده، اما به لحاظ ایجاد سرگرمی برای مردم کاملا موفق ظاهر شده‌اند و اگر از این قبیل برنامه‌ها باز هم تولید شود، به فهم و درک بیشتر مردم از فضای موسیقی کمک قابل توجهی می‌کند.

پیشنهادی برای حضور در برنامه‌های موسیقی داشته‌اید؟

پیشنهاد داشته‌ام، اما علاقه نه، چون به‌نظرم در جایگاهی نیستم که بخواهم کسی را قضاوت کنم و اصولا هم موسیقی تا یک جایی به‌صورت علمی و پایه آموختنی است و از آن به بعدش دیگر سلیقه‌ای می‌شود. پس قضاوت کردن راجع به صداها را باید به مردم بسپاریم.

این روزها بازار کنسرت‌های پاپ داغ است. درست است که موسیقی کشور افت و خیزهای زیادی دارد و با مشکلات خاص خودش دست و پنجه نرم می‌کند، با این حال اوضاع این روزهای موسیقی کشور چطور است؟

به‌نظرم وضعیت موسیقی ما در حال بهبود است و البته این گفته من نیست و گفته خیلی از بزرگان حال حاضر موسیقی ایران است. موسیقی ما در سال‌های اخیر دچار تحولات عجیب و غریبی شد که بخشی از این تحولات مثبت بود و بخشی هم منفی. خوشحالم که با ورود هنرمندان حرفه‌ای‌تر و صداهای قشنگ‌تر و احساس بیشتری که در کارها وجود دارد موسیقی دارد از آن حالت قبلی بیرون می‌آید و خودش را ترمیم می‌کند.

برویم سراغ مسئله‌ ترند شدن برخی از قطعه‌های موسیقی مثل قطعه «پاقدم» که اخیرا بسیار شنیده و معروف شد. چه می‌شود که یک کار این‌طور دیده و شنیده و پرطرفدار می‌شود؟
بخش زیادی از این اتفاق مربوط به تجربه است و بخشی هم سلیقه و هوش بازار. ولی در نهایت کارها را مردم برجسته می‌کنند، یعنی اگر مردم کاری را دوست داشته باشند، آن کار به موفقیت بزرگی می‌رسد. «پاقدم» یک قطعه موسیقی دهه شصتی است که در آن استانداردهای ضبط موسیقی آن دوران کاملا رعایت شده و فکر می‌کنم جدا از تنظیم و میکس و مستر خوب امیربهادر دهقان، شعر و ترانه و ملودی هم خیلی به کارهای آن دهه نزدیک است.

شما در قطعه‌های معروفتان هم سبک شاد دارید و هم قطعه‌های احساسی و غمگین. تمایل مردم بیشتر به شنیدن کدام یک است؟

اگر به تاریخمان رجوع کنید، می‌بینید که مردم ما پر از غم و غصه بوده‌اند و طبیعتا تمایلشان به آهنگ‌های شاد بیشتر است. در کنسرت‌ها هم همین‌طور است. وقتی یک پدر بودجه مشخصی برای خانواده‌اش کنار می‌گذارد تا در کنسرت شرکت کنند، دلش نمی‌خواهد که مجددا در فضای غمگین قرار بگیرند. بنابراین تمایلشان به شنیدن و همراهی در خواندن آهنگ‌های شاد بیشتر است. البته از قدیم موسیقی شاد نسبت به موسیقی غمگین بیشتر شنونده و طرفدار داشته است.

این روزها مدام نام خواننده‌های جدیدی را می‌شنویم که در فضای مجازی معرفی می‌شوند. یا گاهی روی بیلبوردها تبلیغ کنسرت خواننده‌هایی را می‌بینیم که خیلی‌ها نمی‌شناسندشان. این افزایش ورود به عرصه خوانندگی اتفاق مثبتی است یا منفی؟

ما خوانندگانی داشته‌ایم که با یک قطعه روی صحنه آمده‌اند و بقیه قطعه‌هایشان حالت مکمل همان یک قطعه را داشته. از آن طرف هم هنرمندی داشته‌ایم که با هر قطعه جدید مخاطبان بیشتری را جذب کرده‌ و به‌تدریج معروف شده‌است. در هر صورت، دیده شدن یک اثر هنری و محبوب شدن هنرمند به مردم بستگی دارد.

به تجربه حوزه‌های هنری دیگر مثل بازیگری هم فکر می‌کنید یا پیشنهادی داشته‌اید؟

من یک‌بار این را تجربه کردم و متأسفانه بازخورد خوبی از این کار نداشتم، به خاطر اینکه تیم تولید آن کار تیمی که فکر می‌کردم نبود. البته بازیگران و بقیه عوامل همه خوب بودند، اما تجربه خوبی برای من نبود و ترجیح می‌دهم که فعلا دوباره آن فضا را تجربه نکنم و در کار خودم پیش بروم، هرچند از آینده‌ و تصمیمات بعدی‌ام خبر ندارم.‌


رئالیتی‌شوها توانسته‌اند تا اندازه ای شبکه نمایش خانگی  را متحول کنند

در چند سال اخیر پلتفرم‌ها به کاربران امکان می‌دهند فیلم‌ها و سریال‌ها را به‌صورت آنلاین تماشا کنند و به‌سرعت به رقیبی برای تلویزیون تبدیل شده‌اند.
یک مقایسه ساده در تولیدات و سریال‌های پخش‌شده در ابتدای سال۱۴۰۳ تا امروز میان پلتفرم‌های نمایش خانگی و تلویزیون نشان می‌دهد تلویزیون با وجود آنکه نسبت به سال گذشته با کم‌کردن حساسیت‌هایی سعی در جذب هنرمندان و چهره‌های مطرح کرده اما باز هم بازی را در زمین رقابت با پلتفرم‌های پخش نمایش خانگی واگذار کرده است.
این روزها تولید رئالیتی‌شوها و برنامه‌های مسابقه که در شبکه نمایش خانگی ‌تولیدشده، توانسته جذابیت زیادی برای مخاطب امروز به‌وجود بیاورد، مخاطبی که تنها با تماشای سریال و فیلم نمی‌تواند اوقات فراغت خود را پر کند.  بنابراین از یک‌سو پلتفرم‌های گوناگون در شبکه نمایش خانگی در بیشتر سریال‌های خود توانسته‌اند با تمرکز بر جذابیت‌های داستانی و استفاده درست از ستارگان سینما و تئاتر تولیدات جذابی را پیش روی مخاطب بگذارند و از سوی دیگر با تولید و پخش برنامه‌های مختلف نشان داده‌اند توجه به ذائقه مخاطب برایشان مهم است و در بخش‌هایی موفق شده‌اند.
 البته دامنه صنعت سرگرمی ‌آنقدرگسترده است که ما در تلویزیون ‌یا حتی شبکه نمایش خانگی هنوز نتوانسته‌ایم رقابتی با برنامه‌های خارجی داشته باشیم. با این حال، برخی از این برنامه‌ها توانسته‌اند آنقدر جذاب باشند که تماشاگران فصل‌های آن را دنبال می‌کنند.
VOD‌ها طیف گسترده‌ای از فیلم‌ها و سریال‌ها را از سراسر جهان به کاربران ارائه می‌دهند. این امر به‌معنای انتخاب بیشتر برای بینندگان و رهایی از محدودیت‌های برنامه‌های روتین است.
نمی‌توان منکر این موضوع شد که پلتفرم‌های نمایش خانگی با ارائه فرصتی جدید برای پخش فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی، به افزایش تولید محتوای داخلی در این کشور کمک کرده‌اند. این امر منجر به ایجاد شغل‌های جدید و رونق صنعت سرگرمی ایران شده است.
VOD‌ها در حال حاضر نقش مهمی در صنعت سرگرمی ایران ایفا می‌کنند و ظرفیت این را دارند که در آینده نقش مهم‌تری ایفا کنند. با رفع چالش‌های موجود، VOD‌ها می‌توانند به گزینه‌ای محبوب‌تر برای سرگرمی در ایران تبدیل شوند و به‌طور قابل‌توجهی بر نحوه تماشای فیلم و سریال توسط مردم ایران تأثیر بگذارند.‌

انتهای پیام

دیگر خبرها

  • افعی تهران، راسکولنیکُف و احساس منحصر به فرد بودن در جهان
  • خواننده خانم قبل از انقلاب، سریال پایتخت را توقیف کرد!
  • حضور نماینده خانم از تهران در مجلس اهمیت زیادی دارد
  • آیا می شناسیدش؟
  • برای کار التماس نمی‌‌کنم
  • ظریف، همچون بند زدن برگ گل! | چینی‌بندزن! یه دل شکسته رو هم بند می‌زنی؟
  • اتوبوس‌هایی که به فرمان خانم‌ها حرکت می‌کنند
  • ترورهای حسن صباح و پیروانش هدفمند بود / سریال حشاشین با واقعیت بیگانه است
  • پیامد‌های شکست در اراک؛ ضربه به شخصیت پرسپولیس، نمایان شدن مشکلات دفاعی و عیار گلر جوان
  • حال موسیقی ایران خوب است